بررسی اثر کاربرد مقادیر مختلف سوپرجاذب تحت رژیم های آبیاری متفاوت بر رشد و تحمل کم آبی در کشت دوم بابونه آلمانی (Matricaria chamomilla)

برای بررسی اثر تنش کمبود آب روی عملکرد، اجزای عملکرد، میزان کلروفیل و تنظیم کننده­های اسمزی در بابونه­آلمانی و تاثیر کاربرد پلیمرهای سوپرجاذب در کاهش اثرات خشکی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی و در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه در سال 1387 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل تنش کمبود آب (آبیاری پس از 50، 100، 150 و 200 میلی­متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) و مقادیر پلیمر سوپرجاذب (0، 60، 120، 180، 240 و 300 کیلوگرم در هکتار) بود. تجزیه واریانس داده­ها اثر آبیاری را روی عملکرد کاپیتول، تعداد کاپیتول در بوته، قطر کاپیتول و ارتفاع نهنج معنی­دار و روی وزن هر کاپیتول و میزان قندهای محلول غیرمعنی­دار نشان داد. درحالیکه اثر پلیمر سوپر جاذب روی عملکرد کاپیتول، تعداد کاپیتول، قطر کاپیتول، ارتفاع نهنج، وزن هر کاپیتول و میزان کل کربوهیدرات­های محلول غیرمعنی­دار شد. اثر متقابل آبیاری و پلیمر سوپر جاذب روی عملکرد بیوماس کل، میزان کلروفیل b, a ، کلروفیل کل و پرولین معنی­دار شد. بیشترین و کمترین عملکرد کاپیتول (83/116 و 98/75 کیلوگرم در هکتار)، قطر کاپیتول (544/0 و 497/0 سانتی­متر) و ارتفاع نهنج (676/0 و 568/0 سانتی­متر) به­ترتیب از تیمارهای آبیاری پس از 50 و 200 میلی­متر تبخیر به­دست آمدند، ولی بیشترین و کمترین تعداد کاپیتول هر بوته (22/199 و 22/91 عدد) به ترتیب از تیمارهای آبیاری پس از 100 و 150 میلی­متر تبخیر به­دست آمد. بالاترین عملکرد بیوماس کل (55/1215 کیلوگرم در هکتار) از تیمار آبیاری پس از 50 میلی­متر تبخیر از تشتک و بدون کاربرد پلیمر سوپر جاذب و کمترین مقدار آن (44/164 کیلوگرم در هکتار) از تیمار آبیاری پس از 200 میلی متر تبخیر و کاربرد 120 کیلوگرم در هکتار پلیمر به­دست آمد. در این بررسی در اثر تنش خشکی میزان کلروفیل a و b از تیمار آبیاری پس از 100 میلی­متر تبخیر از تشتک تخیر به بعد کاهش یافت. بیشترین تجمع پرولین برگ (001/4 میلی­گرم در گرم) در تیمار آبیاری پس از 200 میلی­مترتبخیراز تشتک تبخیر و کاربرد 120کیلوگرم پلیمر در هکتار و کمترین تجمع پرولین (748/0 میلی­گرم در گرم) در تیمار آبیاری پس از 100میلی­متر تبخیر از تشتک تبخیر و کاربرد 300 کیلوگرم در هکتار پلیمر مشاهده شد. به طورکلی، تحمل خشکی در بابونه آلمانی از طریق تنظیم اسمزی پرولین بوده و کاربرد سوپرجاذب کاهش عملکرد بیوماس در شرایط کمبود آب را اصلاح کرده است.